ღ¸.•.¸ღ رز آبیღ¸.•.¸ღ

قرآن مجید درباره نعمت سایه می فرماید: «وَ اللهُ جَعَلَ لَکُمْ مِمّا خَلَقَ ظِلالاً؛ خداوند از آنچه آفریده است، سایه هایی برای شما قرار داد». (نحل: 81)

سایه ها، اعم از سایه درختان و اشیای دیگر و یا سایه های درون غارها و پناه گاه های کوهستانی، به عنوان نعمت بسیار ارزشمند الهی بیان شده است. همان گونه که انسان در زندگی خود به تابش نور نیاز دارد، بسیاری وقت ها نیازمند سایه است؛ چرا که اگر نور، یک نواخت و پیوسته بتابد، زندگی غیرممکن خواهد بود. همچنین، همه می دانیم بزرگ ترین سایه برای ما ساکنان زمین، سایه کره زمین است که «شب» نام دارد و نیمی از سطح زمین را می پوشاند.
نقش این سایه بزرگ در زندگی انسان ها، بر هیچ کس پوشیده نیست. همین طور است نقش سایه های کوچک تر از آن به هنگام روز، در مناطق مختلف.
ممکن است اهمیت سایه غارها و پناهگاه های کوهستانی، برای شهرنشینان آسوده خاطر هرگز آشکار نباشد، ولی برای بیابان گردها، مسافران بی دفاع، چوپان ها و مانند آنها، در یک آفتاب داغ تابستان، ارزش این گونه سایه ها انکارنکردنی و گاه حیاتی است.
در توحید مفضل از امام صادق علیه السلام در مورد نعمت شب، این سایه کره زمین چنین آمده است:
باید در منافع غروب آفتاب تأمل کنی که اگر غروبی برای آفتاب وجود نداشت، برای مردم آسایش و قراری نبود، در حالی که انسان ها به آسایش و راحتی بسیاری احتیاج دارند تا بدن آنها آرام گیرد و برای برانگیخته شدن قوه هاضمه، جهت هضم غذا و نفوذ غذا به تمام اعضای بدن، حواس آنها متمرکز شود. افزون بر اینها، حرص و طمع، انسان ها را به کار مدام و همیشگی وادار می کند تا جایی که بدن آدمی خسته و وامانده می شود، و بسیاری از مردم، اگر ظلمت شب برایشان نبود، هرگز برای آنان آرام و قراری نمی بود، از بس که برای ذخیره کردن مال، علاقه بسیار دارند.
گذشته از این، زمین به واسطه حرارت و دوام تابش آفتاب، بیش از حد گرم و داغ می شد و همه جنبندگان آن، از بین می رفتند. از این رو، خداوند آفتاب را به گونه به کلمت و تدبیرش مقدر فرمود که ساعت هایی را با طلوع بتابد و ساعت هایی را با غروب پنهان بماند تا مردم در سایه غروب آفتاب، آرام و قرار گیرند. پس نور و ظلمت با تضادی که با هم دارند، مطیع فرمانند و دست به دست هم داده اند و بر صلاح و قوام جهان به کار گرفته می شوند.

اى مفضل ! در طلوع و غروب آفتاب به خاطر پدید آمدن و چرخش شب و روز اندیشه كن. اگر طلوع خورشید نبود كار جهان یكسره درهم مى شد و مردم قادر به زندگى و رسیدن به امور خود نبودند. دنیا تاریكستانى به زیان آنان بود و بدون نور زندگى گوارا نبود و از آن لذت نمى بردند. نیاز به طلوع خورشید پیداست و به شرح بیش از این نیازى نیست. ولى در راز غروب خورشید اندیشه كن. اگر غروب نبود، مردم آرامش و قرار نداشتند. حال آنكه اینان بیش از هر چیز به آرامش و استراحت جسم و جان و حواس و مهلت یافتن هاضمه براى هضم غذا و رساندن غذا به تمام اعضا نیازمندند. نیز (اگر غروبى نبود) حرص آدمیزاد باعث مى گشت كه همواره كار كنند و بدن آنان از كار بیفتد. بسیارى از مردم اگر شب فرا نرسد و تاریكى بر اینان حاكم نگردد به خاطر حرص و آز و جمع و ذخیره مال هیچ آرام و قرار نداشتند.

همچنین زمین از تابش همیشگى آفتاب تفتیده مى شد و تمام جانداران اعم از گیاه و حیوان از حرارت زیاد نابود مى شدند. پس خداوند حكیم چنان تدبیر اندیشیده كه زمانى برآید و وقتى دیگر پنهان شود تا مانند چراغى باشد كه اهل خانه براى كارى بر مى افروزند و براى آرامش ‍ خاموش مى گردانند. (با این طلوع و غروب ) نور و ظلمت كه ضد یكدیگرند چنان در اطاعت اند كه صلاح و قوام جهان را با هم تامین مى كنند.

به نقل از کتاب توحید مفضل (شگفتیهای آفرینش)

انسان همواره به دريا به عنوان محلي پر از شگفتيها و اسرار نگريسته است. دريا آنچنان مملو از اسرار و معماهاست كه حتي اقيانوس شناسان بزرگ نيز نمي توانند ادعا كنند كه به تمامي رازهاي آن پي برده اند. هزاران سال است كه انسان، كشتيهاي خود را بر پهنه دريا مي راند و از آن ماهي صيد مي كند تا مايحتاج خود را بدست مي آورد.


درياپر از شگفتيهاست.كوچكترين گياهان ذره بيني و همچنين تنومندترين گياهان در درياها مي رويند.تاكنون راهي براي پي بردن به شماره موجودات دريايي و حتي تخمين ميزان آنها كه سر به ميلياردها مي زند، پيدا نشده است. دانشمندان ثابت كرده اند كه حتي در عميق ترين نقاط دريا، نيز جانوراني يافت مي شوند. در اعماق دريا آنجا كه نوري نيست، جانوراني وجود دارند كه از خودشان نور ساطع مي كنند؛ مي توان گفت اين تدبيري ازسوي آفريدگار جهان است كه در آن تاريكي مطلق، جانوران دريايي بتوانند براحتي زندگي كنند. اندام چنين جانوراني، چنان مقاوم و محكم است كه مي تواند فشار زياد آب را در اعماق دريا تحمل كنند. عظيم ترين جانوران روي زمين را نيز در درياها مي توان پيدا كرد.


همانطور كه مي دانيد، آب تمام درياها شور است. براستي اگر آب دريا شيرين بود، چه اتفاقي مي افتاد ؟ مسلما مقاومت آب شور دربرابر فاسد شدن از آب شيرين بيشتر است اگر آب درياها و اقيانوسها شيرين بود، خطر گنديدن آب بيشتر مي شد در آن صورت، در آب درياها و اقيانوسها موجودي زنده باقي نمي ماند بدين ترتيب بخش عظيمي از منبع غذايي و حتي دارويي انسانها، ازميان مي رفت ازطرف ديگر با فاسد شدن آب درياها و اقيانوسها، حيات انسانها و ساير حيواناتي كه در خشكي زندگي مي كنند، نيز مورد تهديد قرار مي گرفت اينجاست كه بايد تدبير خداوند مهربان و حكيم را سپاس گفت.

خداوند بزرگ در قرآن، به خاطر اهميت پديده عظيم آفرينش، به زمين سوگند ياد كرده است تعابير بسيار جالب و قابل توجهي در قرآن از زمين شده است؛ خداوند درجايي از زمين به عنوان مهد و يا گهواره ياد مي كند؛ مي دانيد كه گهواره درعين حركت و جنبش، جايگاهي براي آرميدن و استراحت است؛ زمين نيز با وجود حركت سريع خود، محل آسايش و آرامش موجودات است و در اين بستر آرام، همه وسايل آرامش ساكنان زمين، آماده و مهياست اگر دراين حركت بسيار منظم، كوچكترين دگرگوني ايجاد شود، چه خواهد شد؟

بقیه در ادامه مطلب......

در بخش هایی از نهج البلاغه گران بار امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) ، از آفرینش برخی موجودات سخن گفته شده است. از آن جمله، خطبه 185 این کتاب است که در آن، به بعضی شگفتی های آفرینش «مورچه» چنین اشاره شده است:
اگر [مردم] در عظمت قدرت [خداوند] و اهمیت نعمت او می اندیشیدند، به راه راست باز می گشتند و از آتش سوزان دوزخ می ترسیدند، ولی دل ها بیمار و چشم های بصیرت معیوب است. آیا به مخلوقات کوچکی که خدا آفریده است، نمی نگرند که چگونه آفرینش آنها را دقیق و حساب شده و ترکیب آنها را متقن ساخته، گوش و چشم برای آنها آفریده و استخوان و پوست آنها را مرتب کرده است.
به این مورچه نگاه کنید. با آن جثه کوچک و اندام ظریفش که به واسطه کوچکی، به سختی دیده می شود و درک همه پیچیدگی های وجود او در اندیشه نمی گنجد، چگونه روی زمین [ناهموار و پرسنگلاخ] راه می رود و به روزی اش دست می یابد. دانه ها را [از راه های دور و نزدیک] به لانه اش منتقل و در مکانی معین نگه داری می کند.
در فصل گرما برای سرما و به هنگام توانایی برای روز ناتوانی، ذخیره می کند. روزی اش [از سوی خدا [تضمین شده و خوراک موافق طبعش در اختیار او قرار گرفته است. خداوند منان هرگز از او غافل نمی شود و پروردگار مدبر محرومش نمی سازد، هر چند در دل سنگ سخت و خشک و میان صخره ای بدون رطوبت باشد.
اگر در دستگاه گوارش او و آنچه درون بدن او وجود دارد و آنچه در سر او از چشم و گوش قرار گرفته است، بیندیشی، شگفت زده خواهی شد و از فهم شگفتی ها [نهفته در آفرینش] او به زحمت خواهی افتاد. پس بزرگ و بلندمرتبه است، خداوندی که مورچه را روی دست و پا[ی ضعیف و ظریفش] برپا داشته و او را بر ستون های محکمی [نسبت به آفرینش او [بنا نهاده است. اگر همه راه های فکر و اندیشه را تا به آخر برسی، همه دلیل ها به تو می گوید که آفریننده مورچه کوچک، همان آفریدگار درخت [تناور] نخل است؛ زیرا ساختمان اجزای هر موجودی دقیق است و هر مخلوق زنده ای درون خود، اعضای مختلف و پیچیده ای دارد. [به یقین،] آفرینش بزرگ و کوچک، سنگین و سبک، قوی و ضعیف، برای خداوند یکسان است و در برابر قدرتش همگون.

آیا تاکنون چقدر به شگفتی های بدن انسان فکر کرده اید ؟ مثلاً چرا پوست بدن انسان ها رنگ های مختلف دارد ؟ چرا بعضی سفید و برخی سیاه و عده ای گندم گون هستند ؟ و یا چرا و چگونه با چشم خود اجسام را با رنگ های مختلف می بینیم ؟ ! تفکر در هریک از موارد یاد شده و کشف علت های ان انسان را بیش از پیش با شگفتی های آفرینش خداوند آشنا می کند . 

بقیه در ادامه مطلب......

از جمله پدیده های آفاقی و شگفت انگیز که انسان در اثر تکرار و آشنایی روزمره آن را ساده و عادی فرض می کند و آن را منسوب به طبیعت می داند، رعد و برق یا صاعقه است که همه افراد بشر با آن آشنایی دارند و در طول عمر خود بارها مشاهده کرده و می کنند مخصوصاً در فصل بهار که رعد و برق و باران زیاد است. پروردگار عالم رعد و برق را از نشانه های عظمت و قدرت لایزال خود یاد کرده و می فرماید: از نشانه های او این است که برق را به شما نشان می دهد که هم مایه ترس است و هم مایه امید و از آسمان آبی فرو می فرستد که زمین را بعد از مردن به وسیله آن زنده می کند و در این نشانه هایی است برای کسانی که عقل خود را به کار می گیرند.
اما برقی که از قطعات ابر به وجود می آید با درخشندگی خاص خود و صدای مهیب رعد که از آن بر می خیزد گاهی انسان را به وحشت می اندازد. ترس و وحشتی که از آن ناشی می شود اگر طوری باشد که بیشتر مردم بترسند نماز آیات واجب می شود و ترس و اضطراب از خطرات دیگر آن مثل آتش سوزی هم گاهی وجود دارد. کسانی که هنگام رعد و برق در بیابان و راه هستند ممکن است صاعقه به آنها برخورد کند و جان خود را از دست بدهند در این حالت انسان باید به زیر درختی، کنار دیواری یا پناهگاهی برود و یا حتی در یک گودالی دراز بکشد.
رعد و برق فواید فراوانی دارد. برقها معمولاً حرارتهای فوق العاده زیاد که گاه در حدود 15000 درجه سانتیگراد حرارت است تولید می کنند و این حرارت کافی است که مقدار زیادی از هوای اطراف را بسوزاند و در نتیجه فشار هوا فوراً کم می شود و در فشار کم ابرها می بارند و به همین دلیل غالباً متعاقب جهش برق، رگباری شروع می شود و دانه های درشت باران فرو می ریزند و زمین را آبیاری می کنند. پس یکی از فواید رعد و برق بارش باران است. به راستی در هریک از پدیده های شگفتی که ما را به تفکر در قدرت الهی وا می دارد، منافعی است که در بسیاری موارد ما به آن فکر نمی کنیم.
از دیگر فواید رعد وبرق سم پاشی و کود رسانی است. وقتی برق با آن حرارتش آشکار می شود قطرات باران با مقداری اکسیژن اضافی ترکیب می شوند و آب سنگین یعنی آب اکسیژنه ایجاد می کنند به همین دلیل آب اکسیژنه یکی از آثارش کشتن میکروب هاست. لذا گفته اند هر سالی که رعد و برق کم باشد، آفات گیاهی بیشتر است. همچنین قطرات باران که بر اثر برق و حرارت شدید، حالت اسید کربنی پیدا می کنند به هنگام پاشیده شدن بر روی زمین و ترکیب با خاک، یک کود مؤثر گیاهی می سازد. اینها از دیگر فواید رعد و برق این پدیده ای است که انسانها از آن وحشت دارند. به راستی هیچ پدیده ا ی در این جهان هستی بی حکمت و مصلحت نیست.
غیر از خدا چه کسی می تواند از یک ابر لطیف چنان برق قوی و آب زلال و سیراب کننده و هستی بخش پدید آورد که به وسیله آن زمین زنده، سرسبز و همه جا را گلستان نماید که هر کدام از آنها زبان حالی است از عظمت و قدرت بی پایان الهی.

نسيم كوي جـــانــــــــــان است قرآن                                         شميم عطر رحمان است قرآن

بود روشنـــــــگر راه ســـــــــــــــعادت                                          چو خورشيد فروزان است قرآن

بقیه در ادامه مطلب...

با تو گر خواهــی سخــن گوید خـدا، قــرآن بــخــوان
تــــا شـــود روح تـو با حق آشنا، قرآن بخوان

بقیه در ادامه مطلب...

هست قرآن رهــــنمای شیــــعیــان
هست قرآن، مونس جــــان و روان

بقیه در ادامه مطلب.....

سورة کهف 18 / آیات 9- 26

آیا پنداشتی که اصحا ب کهف و رقیم (مردان غار و سنگ نگاره ) ازشگفتیهای آیات ما بودند؟

آنگاه که آن جوانان به غار پناه بردند وگفتند : پروردگارا ازنزد خودت رحمتی به ما عطا کن و درباره ی امرمان راهی درست برایمان فراهم ساز. 

پس سالهایی چند درآن غار برگوشهایشان مهر زدیم.

بقیه در ادامه مطلب.....